Niet Trekken, maar Douwen

Het recept van vandaag vraagt wat geduld, het deeg vraagt namelijk veel rust/rijstijd. Afgezien daarvan is het een betrekkelijk makkelijk recept.
In Amerika is de pull-apart bread een bekend begrip en in alle smaken verkrijgbaar; zoet of hartig, het maakt niet uit. In het Engels klinkt het als een heerlijk stuk banket. Vertaald naar het Nederlands daarentegen wordt het opeens een stuk onsmakelijker: een trek-uit-elkaar brood. Daarover straks meer.

Aangezien ik de pecanbroodjes van een niet nader te noemen supermarktketen ‘Da Bomb’ vind, leek het mij een leuke uitdaging om dit in een trek-uit-elkaar- versie te maken. En bij gebrek aan een fatsoenlijk cakeblik(…serieus…) heb ik 5 mini’s gemaakt. Ik kan je zeggen, ze stelden niet teleur. Integendeel, ze waren Yummie, zo yummie zelfs dat ik na één hap nog net kon zien hoe mijn bloedeigen kinderen het bord naar zich toe trokken en als hongerige kannibalen zich te goed deden aan mijn (ja, MIJN) trek-uit-elkaar-broodje. Laat ik mezelf maar voorhouden dat zij dit deden uit bescherming (remember , I’m still on a diet…). Eigenlijk was het dus een heel warm en liefdevol gebaar van hun…en zo begon ik aan mijn zondagochtend ontbijt: een broodje appelstroop en een gekookt ei. Life is Jillicious!

Via deze weg wil ik een beroep doen op jullie creativiteit en mee te denken over een goede Nederlandse vertaling/ naam voor deze kruising tussen een zeeuwse bolus en een pecanbroodje die je echt uit elkaar moet trekken om een stukje te kunnen proeven.
Valt er wat te winnen? Roem, eeuwige roem!
Succes!
 
Fijne zondag. 

 
 
 
Pecan pull-apart bread
22x12x7,5cm

Deeg
375 gram bloem
50 gram fijne tafelsuiker
2 ¼ tl Actieve droge gist
½ tl zout
60 gram boter
80ml volle melk, kamertemperatuur
60ml water
2 eieren
1 vanillestokje of 1 tl vanille extract

Vulling
150 gram gehakte pecannoten
200 gram fijn tafelsuiker
2 tl kaneel
½ tl nootmuskaat
60 gram boter

Doe 250 gram bloem, suiker, gist en zout in een mengkom, zorg wel dat de gist en het zout elkaar nog niet raakt*.
Klop in een aparte kom de eieren los.
Smelt in een steelpan boter met de melk  tot de boter geheel gesmolten is. Haal van het vuur en voeg het water en vanille toe. Laat het mengsel tot handwarmte afkoelen in circa 2 minuten.
Voeg dan het mengsel aan de droge ingrediënten toe en meng met een pollepel. Voeg de eieren toe tot deze volledig zijn opgenomen.
Voeg al roerend de overige bloem toe en blijf nog zo’n 2 minuten roeren. Ik heb hiervoor de mixer met deeghaken gebruikt. Het mengsel zal nog wat plakkerig voelen.
Vet een grote kom in met olie en doe het deeg erin. Bedek het met huishoudfolie en laat het op een warme plek in circa 45-60 minuten rijzen tot dubbele grootte.
Maak ondertussen de vulling door de suiker, kaneel en de nootmuskaat in een kom te mengen. Smelt de boter, houdt apart.
Vet het cakeblik in en leg er vervolgens een reep bakpapier in de breedte in. (zie foto)

Voeg 2 eetlepels aan het deeg toe en kneed nog even door. Bedek het met een schone theedoek en laat nog 5 minuten liggen. Rol het vervolgens uit op een bebloemd werkblad tot een lap van circa 30x50cm grootte (of zo lang als je het kan krijgen).
Kwast de deeg in met de gesmolten boter en verdeel daar de gehakte pecannoten over en vervolgens het suikermengsel.  Het lijkt wat veel (daar waarschuwde het originele recept mij ook al voor. En eigenwijs als ik was heb ik dus niet alles gedaan, maar na de smaaktest kan ik niet anders zeggen dan dat de weggelaten suiker echt nog wel had gemogen), maar na het bakken is het dan juist een heerlijk gecarameliseerd.
Snij met een pizzasnijder het deeg in de breedte in 6 even grote repen. Leg ze op elkaar en snijd dat vervolgens in de lengte in 6 gelijke stukken. Zet ze op hun kant naast elkaar in het cakeblik. Leg er een schone keukendoek over en laat het wederom in 30-45minuten rijzen (van deze stappen heb ik geen foto’s, omdat Joy dat al zo mooi had gedaan, klik hier).

Verwarm de oven ondertussen voor op 175°C.
Bak vervolgens af in 30-35 minuten tot het (donker) goudbruin van kleur is.
Haal uit de oven en laat nog even rusten in het bakblik alvorens hem uit te storten.
Vers en warm is hij natuurlijk het allerlekkerst. Maar de volgende dag zal het zeker geen straf zijn om nog een stuk te nemen.  

Geniet!

*Zout vermindert de werking van de gist. Suiker daarentegen bevordert juist de werking van gist.
 
*Het is een Jillicious twist van dit recept.

 

Reacties

Populaire posts