Kinderen Te Huur

Het is herfstvakantie. En dat is te merken ook. Niet aan het weer buiten –wat overigens zwaar deprimerend is, maar over het weer wordt al genoeg gemekkerd- nee aan mijn 2 schatten van kinderen die ik op dit moment met heel veel liefde achter het behang zou willen plakken. Maar helaas, spachtelputz schijnt zich daar niet zo goed voor te lenen (geeft te veel littekens en vlekken…). Door het slechte weer zijn mijn heks & dictator tot binnenshuis veroordeeld. Hoe dit er in de praktijk uitziet zal ik jullie in een klein voorbeeld illustreren:

Dochterlief wordt wakker(!) en zegt: “televisie kijken?”

Ik zeg:  “nee.”
Zij roept: “te-le-vi-sie kij-ken!!”
Ik zeg: “nee.”
Zij schreeuwt:”weheeeheeeeboehoeehoeee.”
Ik: draai me met een diepe zucht om, hopende dat het snel weer 19u a.k.a. bedtijd is.

Het is zelfs zo erg dat een goede vriend van mij bij een van deze buien meteen een spoedberaad met zijn vriendin heeft belegd om hun kinderwens nog eens uitvoerig ter discussie te stellen. Nee, het valt soms niet mee om moeder te zijn.

Mijn dochter is echt een lieverd en lijkt in (te) veel op zichten op haar moeder. Zo heeft zij ook een lichtelijke obsessie voor alles wat chocolade is, begint ze meteen met praten zodra zij haar ogen open doet en heeft ze een groot gevoel voor drama. Ik noem haar liefkozend kleine heks, maar Mini-Me had ook niet misstaan.

Gelukkig delen we ook dezelfde passie voor bakken . En al hoewel bij haar voor alsnog de nadruk ligt op het leeglikken (ja likken ja) van de beslagkom, begint ze ook al een interesse te tonen in de technieken die ik gebruik in de keuken. Meer dan eens zien we haar in haar eigen mini-keuken spatelen, mixen en zeven. Op deze momenten kan mijn moederhart niet sneller kloppen, God wat hou ik van haar!
Om dit een paar minuten later als een ballon uiteen te zien spatten als zij heeft bedacht dat het veel leuker is om de spatel als drumstok te gebruiken…op het hoofd van haar broer…

Op deze regenachtige dag is het lekker om de Italiaanse zon in huis te halen met wat ik het boerenbroertje van de Macaron noem. Ultiem bourgondisch genieten.

Fijne herfstvakantie allemaal!

Pistachio Amaretti

16 stuks

Ingrediënten

Deeg

100 gram amandelmeel/poeder
30 gram geschaafde amandelen
50 gram bloem
150 gram poedersuiker
2 eiwitten
100 gram pistachespijs*
50 gram gepelde pistachenootjes ter decoratie
100 gram poedersuiker om het deeg door te rollen

*Pistachespijs

50 gram gepelde pistachenoten
50 gram fijne kristalsuiker
½ klein ei
Evt 1½ tl rozenwater  

Verwarm de oven voor op 150 °C.

Maal de pistachenoten fijn in de keukenmachine, voeg de suiker toe en daarna het ei. Zet even opzij.
Zeef de amandelmeel, geschaafde amandelen, de bloem en de poedersuiker en meng dit met een garde door elkaar.
Klop de eiwitten stijf. Schep ze in 2 gedeeltes losjes door het amandel-bloem mengsel.
Voeg de pistachespijs toe en spatel goed door. Het zal een plakkerige massa worden.
Maak kleine balletjes van het deeg en rol deze door de poedersuiker (dit geeft straks een mooi craquelé effect). Leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat. Garneer de amaretti met een pistachenootje door het nootje licht in het deeg te drukken. Bak de amaretti 25 minuten. Ze zullen niet verkleuren en in eerste instantie zacht aanvoelen.
Warm zijn ze verrukkelijk. Maar afgekoeld zullen ze gemakkelijker te eten zijn.

Geniet!

Recept komt uit het boek: Mini-Patisserie – Kookstudio van TERRA